Kolumbia

Spis treści

Kluczowe ustalenia

Okres badawczy: od 1 października 2023 do 30 września 2024

Przywódcy kościelni są zastraszani, szantażowani, a nawet mordowani przez członków guerilli i grup przestępczych, które walczą o zwiększenie kontroli terytorialnej i wpływów swoich organizacji. Do walki między konkurującymi ze sobą grupami dochodzi zwłaszcza w najbardziej zaniedbanych rejonach kraju. W większości przypadków przemoc jest bezpośrednim skutkiem zaangażowania chrześcijan w działania takie jak potępianie korupcji i przemocy, praca na rzecz obrony praw człowieka i środowiska, praca z młodzieżą, pomoc w przywracaniu pokoju, działalność humanitarna, wszelkie działania przeciwstawiające się „faktycznej” władzy lokalnych grup przestępczych, które mogłyby zagrozić ich nielegalnej działalności.

W społecznościach rdzennych istnieje znaczny sprzeciw wobec chrześcijańskich misjonarzy i konwertytów, którym grożą więzienie, zamykanie kościołów, przemoc fizyczna, groźby, nękanie i łamania podstawowych praw.

W wyniku rosnącego sekularyzmu wzrasta nietolerancja wobec poglądów chrześcijańskich w sferze publicznej, zwłaszcza w kwestiach dotyczących życia, rodziny, małżeństwa i wolności religijnej. Chrześcijanie publicznie mówiący o swoich przekonaniach są oskarżani o dyskryminację i mowę nienawiści. Aby uniknąć takich oskarżeń, chrześcijanie muszą dokonywać autocenzury swoich wypowiedzi.

Spis treści

Profil kraju w formacie PDF

Poniższy profil kraju stanowi przetłumaczoną część szczegółowych raportów przygotowanych przez World Watch Research, dział badawczy Open Doors. Profil kraju dostępny jest również do pobrania w formacie PDF. Szczegółowe raporty w oryginalnej wersji angielskiej (części "Informacje ogólne" oraz "Dynamika prześladowań") znajdują się na końcu strony.

SKRÓCONY PROFIL KRAJU W PDF

Spis treści

1. Tło

Kolumbia od dziesięcioleci zmaga się ze skorumpowanym i słabym aparatem prawnym. Niewydolność państwa sprzyja powstawaniu prężnej siatki przestępczej, finansowanej głównie z handlu narkotykami, bronią i ludźmi. Zwiększony poziom kontroli uzyskany przez grupy przestępcze podczas pandemii ułatwił im sprawowanie władzy nad całymi terytoriami, a w rezultacie wzrosła liczba gróźb i ataków na przywódców kościelnych opowiadających się za pokojem i sprzeciwiających się przestępczej działalności. Ten rodzaj zastraszania często obejmuje również krewnych przywódców religijnych (Caracol, 4 września 2022). Kościoły są okradane i dewastowane. Na obszarach wiejskich, takich jak Nudo de Paramillo i Catatumbo, uzbrojeni napastnicy nakazują chrześcijanom ujawnienie wszystkich kontaktów, wiadomości i innych informacji przechowywanych w telefonach komórkowych. Taka inwigilacja może bezpośrednio zaszkodzić zatrzymanym chrześcijanom oraz ich kontaktom.  

Raport Human Rights „Kolumbia 2023” oskarża siły rządowe o współpracę z gangami przestępczymi oraz o przymykanie oka na ich nielegalną działalność. Stwierdza również, że system sądownictwa jest przeciążony i nieskuteczny, a korupcja i zastraszanie sędziów, prokuratorów i świadków utrudniają funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości.

W czerwcu 2022 roku Gustavo Petro z Paktu Historycznego (koalicji partii lewicowych) został wybrany na prezydenta Kolumbii na lata 2022-2026 (CNN Español, 19 czerwca 2022). 54-stronicowy plan rządowy Gustavo Petro stanowi, że będzie on chronił różnorodność religijną i zagwarantuje wszystkim obywatelom warunki do korzystania z równości i wolności wyznania zgodnie z ich przekonaniami religijnymi i duchowymi (Plan Rządowy na lata 2022-2026, bez daty).

Głównym wyznaniem chrześcijańskim jest katolicyzm. Do Kościoła rzymskokatolickiego należy 88,8% wszystkich chrześcijan (szacunki WCD 2024). Grupy Kościołów protestanckich nadal odnotowują wzrost i stają się bardziej widoczne, szczególnie w dużych miastach, gdzie powstały tak zwane megakościoły z wieloma tysiącami członków.

Społeczności chrześcijańskie i przywódcy kościelni aktywnie pomagają uboższym grupom społecznym. Angażując się w działania edukacyjne i dostarczają pomoc materialną rodzinom w trudnej sytuacji życiowej. Biskupi katoliccy Kolumbii zaapelowali o solidarność w walce z różnymi kryzysami w całym kraju. Na przykład Kościół zwrócił się do rządów Kolumbii i Wenezueli o wznowienie stosunków biliteralnych, aby skutecznie odpowiedzieć na wyzwania, jakie stoją przed migrantami (Aciprensa, 25 maja 2022). Stale nawołuje także do pokoju (Aciprensa, 2 maja 2024). Chrześcijańskie sieci i organizacje stale wskazują na czynniki wywołujące kryzys społeczny w różnych grupach w kraju (Manosunidas, 2 maja 2024). W raporcie Komisji ds. ustalenia prawdy, współistnienia i zapobiegania powtórzeniu konfliktu podkreśla się również zdolności mediacyjne organizacji kościelnych – między innymi – w odbudowie tkanki społecznej i promowaniu dialogu między różnymi grupami społecznymi. Wśród zaleceń komisji znalazło się wezwanie skierowane do krajowych Kościołów i wspólnot wyznaniowych, aby kontynuowały pracę na rzecz kultury pokoju (Comisión de la Verdad, czerwiec 2022), mimo że naraża to wielu chrześcijan na duże ryzyko ataków.

Kolejnym niepokojącym czynnikiem jest przemoc wobec kobiet i dziewcząt, zwłaszcza przemoc seksualna. Ofiary są zastraszane, aby powstrzymywać je przed domaganiem się kary dla sprawców przemocy, co zniekształca prawdziwy obraz problemu. W kilku regionach kraju przymusowa rekrutacja dorastającej młodzieży (głównie chłopców) stanowi stałe zagrożenie dla społeczności, które dotyka również chrześcijan. Rośnie również liczba doniesień o stosowaniu przemocy seksualnej wobec mężczyzn i chłopców przez rywalizujące ze sobą grupy w strefach konfliktu jako środka tortur, zastraszania i przymusu w celu uzyskania kontroli terytorialnej (Reliefweb, czerwiec 2022). 

Spis treści

2. Sytuacja w poszczególnych regionach kraju

Przestępczość zorganizowana oraz korupcja

Chrześcijanie doświadczają wysokiego poziomu presji i przemocy ze strony organizacji przestępczych i nielegalnych grup zbrojnych w Antioquia, Arauca, Bolivar, Caquetá, Casanare, Cauca, Cesar, Chocó, Córdoba, Guaviare, Meta, Nariño, Norte de Santander, Putumayo, Tolima, Valle del Cauca i Vichada.

Ucisk klanowy

Rdzenne społeczności mają swoje własne tradycyjne zwyczaje, więc ci, którzy porzucają praktyki religijne plemienia, spotykają się z prześladowaniami. Departamenty, w których rdzenni chrześcijanie są prześladowani, to: Cauca, Magdalena, Cesar, Huila, Chocó i Boyacá.

Świecka nietolerancja

Ten czynnik zależy od projektów publicznych wdrażanych przez rząd krajowy oraz od postaw społecznych, promowanych głównie przez grupy o ideologii przeciwnej religii lub chrześcijaństwu. Nietolerancja świeckich jest obecna w całym kraju, szczególnie w obszarach miejskich, takich jak Bolívar, Bogotá, Antioquia, Caldas, Risaralda, Quindío, Nariño, Valle, Cauca, Boyacá, Santander, Cundinamarca, Tolima i Huila. 

Spis treści

3. Kogo dotykają prześladowania?

Wspólnoty chrześcijan ekspatriantów

Wspólnoty chrześcijańskich ekspatriantów nie są zmuszone do izolacji i dlatego nie zostały uwzględnione w punktacji ŚIP.

Historyczne wspólnoty chrześcijańskie

Katolicyzm jest największym wyznaniem w Kolumbii. Katolicy są zagrożeni atakami na terenach kontrolowanych przez kartele narkotykowe i zorganizowane grupy przestępcze. Tradycyjne społeczności chrześcijańskie zmagają się z rosnącą nietolerancją religijną w społeczeństwie i sprzeciwem wobec publicznych oznak religijności.

Społeczności konwertytów

Kategoria ta obejmuje konwertytów międzywyznaniowych, konwertytów w społecznościach rdzennych oraz konwertytów z grup partyzanckich i organizacji przestępczych. Zwłaszcza w kontekście rdzennej ludności, za porzucenie systemu wierzeń społeczności konwertyci są karani nękaniem, wypędzeniem, dyskryminacją w dostępie do dóbr wspólnotowych, a także przemocą fizyczną i psychiczną. W kontekście przestępczości zorganizowanej konwertyci mogą otrzymywać groźby śmierci, co w wielu przypadkach prowadzi do zmiany miejsca zamieszkania.

Nietradycyjne społeczności chrześcijan

Do tej kategorii należą głównie wspólnoty baptystyczne i zielonoświątkowe. Dotykają ich presja i przemoc wywierana przez zorganizowane grupy przestępcze. Chociaż niektórzy doceniają pomoc humanitarną, którą niosą, te wspólnoty chrześcijańskie nie otrzymują takich samych świadczeń rządowych, jakie przyznawane są tradycyjnym wspólnotom. Ponadto, gdy próbują wpływać na sferę polityczną, spotykają się z ostrym sprzeciwem ze strony sekularnych grup nacisku. Nie mogą bez przeszkód wykonywać prac na rzecz społeczności rdzennych, gdyż grożą im z tego powodu prześladowania.

Spis treści

4. Główne źródła prześladowań i dyskryminacji

Przestępczość zorganizowana oraz korupcja

Dysydenci z Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Kolumbii (FARC), członkowie Armii Wyzwolenia Narodowego Kolumbii (ELN) i innych grup partyzanckich walczą o kontrolę nad całymi regionami, aby zapewnić ciągłość swojej nielegalnej działalności. Zarówno przywódcy kościelni, jak i wspólnoty chrześcijańskie stały się ofiarami uprowadzeń, gróźb, wymuszeń, przymusowych wysiedleń i zabójstw, a także ataków na budynki chrześcijańskie. Środki te są szczególnie wymierzone w chrześcijan, którzy aktywnie sprzeciwiają się działalności przestępczej, bronią praw człowieka i głoszą Ewangelię bojownikom. Chrześcijanie i przywódcy chrześcijańscy są atakowani, gdy nie zgadzają się na wspieranie strajków narodowych. Są zmuszani do udziału w strajkach, które wspierają korupcyjną działalność i nielegalne interesy grup przestępczych. Grupy przestępcze biorą również odwet na byłych członkach partyzantki, którzy porzucili przestępczy styl życia po nawróceniu.

Ucisk klanowy

Religia jest ważnym elementem kultury i tożsamości w społecznościach rdzennych, a wprowadzanie idei sprzecznych z tymi starożytnymi wierzeniami jest postrzegane jako zagrożenie. Kary stosowane przez lokalne władze wobec rdzennych konwertytów mogą obejmować więzienie, grzywny, znęcanie się fizyczne i psychiczne, odmowę dostępu do podstawowych zasobów i pracę przymusową.

Świecka nietolerancja

Coraz częściej chrześcijanie spotykają się z atakami słownymi, wrogością społeczną i dyskryminacją z powodu nietolerancji wobec chrześcijańskich przekonań i praktyk. Ścisła interpretacja sekularyzmu państwowego często stawia wolność religijną i prawo sumienia w sprzeczności z prawem do niedyskryminacji. Istnieje również presja na usunięcie z urzędów publicznych urzędników, którzy otwarcie bronią wartości chrześcijańskich lub przyznają się do przynależności do określonego Kościoła. Wzrosła presja na urzędników państwowych, którzy bronią swoich przekonań. Mimo to chrześcijanie nadal uczestniczą w życiu politycznym kraju. 

Spis treści

5. Czym różnią się prześladowania mężczyzn i kobiet?

Kobiety

W Kolumbii nadal dochodzi do przypadków przemocy seksualnej związanej z konfliktami zbrojnymi, a szczególnie zagrożone są rdzenne i afrokolumbijskie grupy etniczne. W niektórych rdzennych społecznościach chrześcijanie, którzy odmawiają przestrzegania rdzennych obrzędów i zwyczajów, mogą spotkać się z presją, ostracyzmem społeczności i dyskryminacją w zakresie dostępu do usług zdrowotnych i edukacji. Na terytoriach kontrolowanych przez gangi ich członkowie „kupują” młode dziewczyny od rodziców lub braci pod karą śmierci lub uwodzą je drogimi prezentami. Czystość seksualna młodych chrześcijanek przyciąga przywódców grup przestępczych i jest kolejnym sposobem na wywieranie presji na społeczność chrześcijańską.   

Formy wywierania nacisku na kobiety: 

• uprowadzenie;
• zmuszenie do opuszczenia miasta/kraju;
• celowe uwodzenie;
• handel ludźmi;
• przemoc fizyczna;
• przemoc seksualna;
• przemoc psychiczna;
• przemoc werbalna.

Mężczyźni

Chrześcijańscy mężczyźni żyją ze świadomością ogromnego zagrożenia i w obawie przed przemocą, szczególnie w regionach konfliktów zbrojnych. Fakt, że są często jedynymi żywicielami rodziny, wykorzystywany jest do stosowania wymuszeń. Nielegalne grupy zbrojne stanowią jedno z największych zagrożeń dla chrześcijańskich mężczyzn i chłopców, którzy są narażeni na uprowadzenia i przymusową rekrutację w szeregi walczących. Poddaje się ich indoktrynacji i obowiązkowemu uczestnictwu w działalności tych grup. Przywódcy kościelni znajdują się w grupie szczególnie wysokiego ryzyka, zwłaszcza jeśli głośno wyrażają sprzeciw wobec grup przestępczych. W niektórych społecznościach rdzennych konwertyci spotykają się z ekstremalną presją, taką jak bicie, nękanie, groźby i praca niewolnicza.

Formy wywierania nacisku: 

• uprowadzenie;
• dyskryminacja w edukacji;
• nękanie ekonomiczne poprzez grzywny;
• przymusowe opuszczenia domu – wypędzenie;
• zmuszenie do opuszczenia miasta/kraju;
• pobór do wojska/milicji/służba wbrew sumieniu;
• handel ludźmi;
• śmierć;
• przemoc fizyczna;
• przemoc psychiczna;
• przemoc werbalna.

Spis treści

6. ŚIP: Perspektywa 5-letnia

Wykres: Wynik w zaokrągleniu.

Krótki opis zmiany wyniku i jej przyczyny

Niższy wynik ogólny jest przede wszystkim spowodowany spadkiem oceny w kategorii „przemoc”. Z 14,1 pkt zmniejszyła się ona do 12,6 pkt, ze względu na mniejszą liczbę odnotowanych przypadków chrześcijan zabitych z powodów związanych z wiarą w okresie od rozpoczęcia do zakończonych niepowodzeniem negocjacji między głównymi grupami partyzanckimi a rządem.

Odnotowano również spadki w sferach życia prywatnego, w rodzinie i społeczeństwie, przypisywane mniejszej liczbie odnotowanych incydentów związanych konkretnie z uciskiem klanowym, chociaż dynamika prześladowań nie przestaje niepokoić z powodu odrzucenia niektórych form chrześcijaństwa w społecznościach rdzennych. Tak więc, chociaż ogólny wynik pokazuje spadek, poziomy przemocy i nietolerancji (będące wynikiem świeckiej nietolerancji i konfliktów międzywyznaniowych) dotykające chrześcijan w kraju nie uległy znaczącej zmianie, ani nie można ich uznać za poprawę. 

Spis treści

7. Szczegółowe dane na temat przemocy i wywieranej presji

Poziomy przemocy i presji

Wykres: Wzorzec prześladowań dla Kolumbii.

Maksymalna liczba punktów dla każdej z sześciu kategorii wynosi 16,7 pkt. Łączna liczba punktów dla sześciu kategorii wynosi 100 pkt (6 x 16,7 = 100).

Spis treści

8. Przemoc

Tabela obejmuje tylko kilka kategorii przemocy na tle wyznaniowym w okresie sprawozdawczym – szczegółowe wyniki znajdują się w sekcji przemoc w Pełnym Dossier Kraju. Ponieważ wiele incydentów nie jest zgłaszanych, poniższe liczby należy rozumieć jako wartości minimalne. Jeśli nie można było dokładnie określić liczy przypadków, podano symboliczną liczbę w zaokrągleniu (10, 100 lub 1000*). Dane rzeczywiste mogą być dużo wyższe. To samo dotyczy liczb symbolicznych 10 000*, 100 000* i 1 000 000*.

Przykładowe akty przemocy w opisywanym okresie sprawozdawczym

• Czerwiec 2024, Norte de Santander: Ojciec Ramón Montejo został zamordowany przez dwóch mężczyzn, gdy był w drodze, aby wykonywać swoje obowiązki duszpasterskie. Ksiądz został pchnięty nożem, a po szamotaninie napastnicy przejechali go jego własnym samochodem. Ciało księdza zostało porzucone na drodze. Ksiądz Ramón Montejo był delegatem diecezjalnej komisji ds. pojednania i pokoju, a także niósł pomoc humanitarną, wspierając pracę na rzecz pokoju w regionie (Swissinfo, 4 czerwca 2024).
• Kwiecień 2024, Bolívar: Sędzia Ramiro Flórez, który jest również pastorem, został wyłączony na 15 lat z pełnienia jakichkolwiek funkcji publicznych. W 2020 r. sędzia odmówił udzielenia ślubu dwóm kobietom, powołując się na prawo do sprzeciwu sumienia, moralność chrześcijańską i zasady religijne. Chociaż kobiety mogły zarejestrować swój związek u innego sędziego, para się na to nie zgodziła. Sędziemu wytoczono proces, który zakończył się decyzją o zjego wolnieniu i dyskwalifikacji przez Krajową Komisję Dyscypliny Sądowej (El Universal, 26 kwietnia 2024).
• Marzec 2024, Cesar: Według źródeł krajowych rdzenni przywódcy skazali czterech chrześcijan, którzy uczęszczali do kościoła protestanckiego znajdującego się w gminie, na tydzień więzienia. Podczas pobytu w więzieniu chrześcijanie otrzymywali niewystarczające porcje jedzenia, aby zastraszyć ich i zmusić do wyrzeczenia się wiary. Ci sami chrześcijanie byli nękani przez członków lokalnej społeczności, ponieważ przypisano im winę za zubożenie ziemi. Mężczyźni byli traktowani jak przestępcy.

Życie prywatne

W życiu prywatnym i w wykonywaniu prywatnych praktyk religijnych chrześcijanie napotykają na różne formy sprzeciwu o różnej mocy. Mogą zostać pobici, są szykanowani, ogranicza się ich wolność, mogą też zostać wypędzeni z miejsca zamieszkania. Chrześcijanie, którzy bronią swojego światopoglądu, mogą spotkać się z prześladowaniami ze strony ideologicznych grup nacisku. Chrześcijanie są prześladowani, gdy spotykają się ze współwyznawcami w społecznościach rdzennych lub na terytoriach kontrolowanych przez przestępczość zorganizowaną.

Życie rodzinne

Na obszarach kontrolowanych przez siatki przestępcze chrześcijańscy rodzice ryzykują, że ich dzieci zostaną poddane indoktrynacji lub zwerbowane przez partyzantów ELN i bojowników FARC oraz inne nielegalne grupy. Sprzeciwianie się grupom przestępczym zazwyczaj prowadzi do nękania, przemocy, przedłużającej się rozłąki z członkami rodziny lub wysiedlenia ze społeczności. W społecznościach rdzennych szkoły dążą do utrzymania tożsamości kulturowej grupy etnicznej, więc chrześcijańscy uczniowie są zmuszani do uczestnictwa w praktykach animistycznych. Zarówno w szkołach prowadzonych przez rdzenne społeczności, jak i w szkołach państwowych, prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z ich przekonaniami religijnymi jest często łamane poprzez obowiązkowe lekcje sprzeczne z naukami chrześcijańskimi.

Życie w społeczeństwie

W niektórych społecznościach rdzennych chrześcijanie są wykluczeni z dostępu do podstawowych zasobów, np. czystej wody i opieki zdrowotnej, a także izolowani przez lokalną społeczność oraz rodziny. Są również zmuszani do przekazywania darowizn (zazwyczaj pieniędzy lub plonów) na rzecz praktyk religijnych społeczności związanych z tradycyjnymi wierzeniami etnicznymi. Jeśli chodzi o przestępczość zorganizowaną, grupy przestępcze często żądają haraczy; ta forma przemocy zagraża głównie przywódcom kościelnym. Odmowa zapłaty może skutkować przemocą fizyczną i wysiedleniem lub wcieleniem w szeregi bojówek.

Życie w państwie

Łamanie praw chrześcijan przez członków rdzennych społeczności często nie spotyka się z karą, ponieważ rdzenne zwyczaje są chronione konstytucyjnie, a autonomiczni przywódcy etniczno-religijni są zarówno podżegaczami, jak i tymi, którzy wymierzają sprawiedliwość we własnej społeczności. Poszkodowani chrześcijanie nie mogą dochodzić sprawiedliwości przed sądem, ponieważ rdzenne społeczności często mają prawo do własnej jurysdykcji. Ponieważ grupy przestępcze są de facto władzą na wielu obszarach kraju, chrześcijanie nie mogą w pełni korzystać ze swoich praw, w tym z wolności słowa i przemieszczania się, i tak naprawdę są zdani na łaskę przestępców, którzy są całkowicie bezkarni. Społeczeństwo jest coraz mniej tolerancyjne wobec publicznych przejawów religijności, jak np. prawa do sprzeciwu sumienia i wolności wypowiedzi. Chrześcijanie są oskarżeni o bycie „stroną dyskryminującą” i „przeciwnikami praw”.

Życie w Kościele

Kościoły są częstym celem gróźb ze strony grup przestępczych, rodzimych przywódców i ideologicznych grup nacisku. Przywódcy chrześcijańscy i ich rodziny są szczególnie prześladowani w społecznościach rdzennych, a wszelka działalność chrześcijańska jest zakazana. Na terytoriach opanowanych przez grupy przestępcze przywódcy chrześcijańscy i ich rodziny są najczęstszymi ofiarami przemocy i kontroli. Dotyczy to zwłaszcza działań na rzecz praw człowieka, środowiska naturalnego, młodzieży, wdrażania porozumienia pokojowego czy zniechęcania do uprawy koki. Dzieci pastorów mogą paść ofiarą handlu ludźmi, przymusowej rekrutacji lub gwałtu. A celem takich działań jest zniechęcenie pastorów do kontynuowania swojej pracy. Wzrasta społeczna krytyka nauk Kościoła związanego z obroną małżeństwa i rodziny oraz sposobu, w jaki Kościoły szukają zaangażowania w sferze publicznej. 

Spis treści

9. Naruszenie zobowiązań i praw międzynarodowych

Kolumbia zobowiązała się do przestrzegania i ochrony praw podstawowych w następujących traktatach międzynarodowych:

1. Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR);
2. Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (ICESCR);
3. Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (CAT);
4. Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW);
5. Konwencja o prawach dziecka (CRC).

Kolumbia nie wypełnia swoich zobowiązań międzynarodowych, regularnie naruszając/nie chroniąc następujących praw chrześcijan:

• Chrześcijanie są atakowani przez bojówki za wyrażanie swojej wiary (Art. 18 ICCPR);

• Dzieci chrześcijańskie są prześladowane z powodu wiary rodziców (Art. 18 ICCPR i Art. 14 CRC);

• Chrześcijanie napotykają na ograniczenia w zatrudnieniu w sektorze publicznym i doświadczają dyskryminacji w sektorze prywatnym (Art. 25 i 26 ICCPR oraz Art. 6 ICESCR);

• Chrześcijanie spotykają się z prześladowaniem i przemocą, jeśli otwarcie wypowiadają się na tematy religijne lub angażują się w prozelityzm (Art. 18 i 19 ICCPR).

Spis treści

10. Sytuacja innych mniejszości religijnych

Według IRFR 2023 Kolumbia: Policjant z Bucaramanga i wyznawca satanizmu LaVeyan złożyłli pozew o prawo do noszenia długich włosów zgodnie z nakazem Biblii LeVeyan, która według niego zachęca do tego wyznawców. 10 października Sąd Administracyjny w Bucaramanga odrzucił pozew, stwierdzając, że wolność słowa nie zawsze może być chroniona i powołał się na powiązane rozporządzenie w sprawie służb mundurowych. (...)

Po ataku terrorystycznym Hamasu na Izrael prezydent Petro wielokrotnie korzystał z mediów społecznościowych, gdzie porównał działania izraelskiego rządu do reżimu nazistowskiego. CJCC (Konfederacja Społeczności Żydowskich w Kolumbii) ostro skrytykowała posty prezydenta Petro w mediach społecznościowych za brak potępienia ataku Hamasu i nazwała porównanie do reżimu nazistowskiego „haniebnym”. (...)

Po ataku terrorystycznym Hamasu na Izrael CJCC odnotowała wzrost antysemickich komentarzy i wezwań do wydalenia Żydów w mediach społecznościowych. Niezidentyfikowani sprawcy malowali antysemickie graffiti w wielu miejscach w Bogocie, w tym przed ambasadami Izraela i USA. 17 października dwie osoby próbowały włamać się do meczetu Abou Bakr Alsiddiq w Bogocie i spowodowały niewielkie uszkodzenia na zewnątrz budynku. Świadkowie powiedzieli, że sprawcy zażądali od muzułmanów opuszczenia kraju, ponieważ „byli tu tylko po to, by sprawiać problemy”.

Spis treści

11. Open Doors w Kolumbii

Open Doors wzmacnia prześladowany Kościół w Kolumbii, poprzez:

• szkolenia biblijne/dystrybucję materiałów szkoleniowych/opracowanie materiałów biblijnych;

• poradnictwo w zakresie traumy;

• porady dotyczące edukacji etnicznej;

• projekty w ramach rozwoju społeczności: szkolenie w zakresie biblijnego światopoglądu, narzędzi rolniczych i zarządzania;

• poprawę infrastruktury;

• projekty produktywności;

• programy edukacyjne (centrum dziecięce/stypendium);

• pomoc w sytuacjach kryzysowych.

Spis treści

12. Przypisy

• Niniejszy dokument został przygotowany w oparciu o bardziej szczegółowe Dossier Kraju przygotowywane corocznie przez World Watch Research (WWR), dział badawczy Open Doors International. Zezwala się na wykorzystywanie i bezpłatne rozpowszechnianie dokumentu pod warunkiem podania źródła, tj. © 2025 Open Doors International.
• Wszystkie krótkie profile krajów są dostępne w zakładce „Advocacy resources” na stronach poświęconych badaniom Open Doors International, wraz z bardziej szczegółowymi pełnymi dokumentami krajowymi i najnowszą aktualizacją metodologii ŚIP: www.opendoors.org/en-US/research-reports/. Są one również dostępne na stronie Open Doors Analytical: https://opendoorsanalytical.org/; (hasło: freedom).
• Okres badawczy dla ŚIP 2025: 1 października 2023 – 30 września 2024.