Pakistan

Sytuacja chrześcijan w Pakistanie

Miejsce w rankingu

Miejsce 8 / 87 pkt (ŚIP 2021: Miejsce 5 / 88 pkt)

Okres badawczy: 01.10.2020 – 30.08.2021

Spis treści

Wnioski

Wraz z uzyskaniem niepodległości w 1947 r. Pakistan stał się oficjalnie państwem muzułmańskim a sytuacja chrześcijan stała się skomplikowana. Kościoły tradycyjne cieszą się względną wolnością, ale są stale monitorowane i stały się celem ataków bombowych (ostatni duży atak miał miejsce w grudniu 2017 r. w Quetta). Prześladowania dotykają wspólnot, które angażują się w pracę z młodzieżą. Wszyscy chrześcijanie cierpią z powodu zinstytucjonalizowanej dyskryminacji. Zawody postrzegane jako niskie i brudne są przez władze zarezerwowane dla chrześcijan, co można zaobserwować na przykładzie ogłoszeń o pracę. Wielu chrześcijan cierpi ubóstwo. Wielu jest wykorzystywanych do pracy niewolniczej (choć chrześcijanie są również prawnikami, nauczycielami i lekarzami). Obowiązujące w tym kraju przepisy o bluźnierstwie są wymierzone w mniejszości religijne (dotyczy to także muzułmanów). Projekt ustawy o przymusowej konwersji został odrzucony przez parlament, po tym jak religioznawcy uznali go za „antyislamski”. Pendżab jest prowincją, w której jest najwięcej chrześcijan, ale też najwięcej prześladowań, nietolerancji i dyskryminacji. Dziewczęta (wiele nieletnich) i młode kobiety ze środowisk chrześcijańskich i hinduskich nadal są uprowadzane, przymusowo wydawane za mąż i nawracane na islam. Sądy często akceptują te małżeństwa i konwersje, a wszelkie wysiłki polityczne mające na celu zmianę tej praktyki lub przynajmniej jej ograniczenie nie powiodły się. W dyskusji z islamskimi uczonymi premier Imran Khan obiecał, że pod jego rządami nie będą uchwalane żadne prawa „stojące w bezpośredniej sprzeczności z naukami islamu”.

Profil kraju w PDF

Poniższy profil kraju jest przetłumaczonym fragmentem z Country Dossier World Watch Research, działu badawczego Open Doors. Kompletne lub skrócone dossier w języku angielskim można pobrać tutaj.

  Profil kraju w PDF

  Skrócony profil w PDF

Spis treści

1. Tło

Latami Pakistan cierpiał z powodu niestabilnych rządów, z trzema przedłużającymi się fazami rządów wojskowych, z których ostatnia zakończyła się w 2008 roku. Była gwiazda krykieta Imran Khan został premierem w 2018 roku i walczy o utrzymanie gospodarki na powierzchni, zwłaszcza podczas kryzysu COVID-19. Islam dominuje w każdym aspekcie życia. Zgodnie z konstytucją, prawo do wolności słowa podlega ograniczeniom niezbędnym do zapewnienia „chwały islamu”. Premier Khan przyznał, że Pakistan ma oficjalne powiązania z islamskimi grupami terrorystów i dwukrotnie uległ ich żądaniom. W 2018 r. usunął członka mniejszości Ahmadi ze stanowiska najwyższego doradcy ekonomicznego, ponieważ Ahmadis nie są uznawani za muzułmanów przez radykalne grupy sunnickie. Przy innej okazji premier Khan obiecał „wydalić francuskiego ambasadora w Pakistanie”, aby uspokoić gwałtowne protesty radykalnych grup islamskich po opublikowaniu we Francji karykatur we francuskim tygodniku satyrycznym Charlie Hebdo. Protesty zostały odwołane, ale nie doszło do faktycznej realizacji tej obietnicy. 

Chrześcijanie są oskarżani w około 25% wszystkich spraw o bluźnierstwo, mimo że stanowią mniej niż 2% populacji. Niektóre pakistańskie stany zezwalają na małżeństwa dzieci i szacuje się, że 21% dziewcząt wychodzi za mąż przed ukończeniem 18 roku życia. Mimo że przymusowe małżeństwa zostały zdelegalizowane w 2011 r., dziewczęta z mniejszości religijnych są często celem ataków. Szacuje się, że każdego roku ma miejsce około 1000 zabójstw honorowych. 96% ludności to muzułmanie, z których większość wyznaje tradycję sunnicką. Szyici stanowią mniej niż 10%, a Ahmadi około 0,2%. Pakistan boryka się z problemami gospodarczymi, a 24,3% ludności żyje poniżej krajowej granicy ubóstwa. Pakistan w coraz większym stopniu polega na gotowości Chin do inwestowania poprzez inicjatywę Pasa i Szlaku. Praca dzieci jest powszechna. Wielu chrześcijan pracuje za dniówki (np. przy piecach do wypalania cegieł), a chrześcijanie doświadczają dyskryminacji w otrzymywaniu pomocy medycznej i doraźnej pomocy związanej z pandemią COVID-19.

Z powodu niskich wskaźników edukacji dla dziewcząt (spotęgowanych przez wczesne małżeństwa, ubóstwo i naciski talibów, którzy uważają, że dziewczęta nie powinny się kształcić) wiele kobiet nie pracuje. Rywale biznesowi oskarżają chrześcijańskich mężczyzn o bluźnierstwo, aby zniszczyć ich biznes i reputację. Ponadto, chrześcijańscy mężczyźni zazwyczaj zajmują stanowiska o niższym statusie i są określani mianem „chura”, obraźliwym słowem zarezerwowanym dla zamiataczy dróg lub sprzątaczy ścieków, co oznacza „brudny”.
Pakistan ma drugi co do wielkości wskaźnik osób nieuczęszczających do szkoły na świecie, choć ulega on poprawie. Podręczniki przedstawiają tendencyjny obraz mniejszości i są pod silnym wpływem radykalnego islamu. Niskie nakłady państwa na edukację doprowadziły do wzrostu liczby islamskich medres. Podczas gdy niektóre medresy uczą podstawowych przedmiotów, wiele z nich oferuje po prostu czytanie Koranu i naukę islamu.  Medresy działają bez rejestracji i nadzoru. Konwersja z islamu na inną religię jest niedopuszczalna. Istnieje regulamin mediów społecznościowych wydany przez Sąd Najwyższy, który ma zapobiegać pomówieniom sądów, wojska i rządu. 

Zwalczając pewnych dżihadystów, Pakistan współpracuje z innymi, aby osiągnąć swoje cele w krajach sąsiednich.  Jurysdykcja nad Terytoriami Plemiennymi Administrowanymi Federalnie (FATA) jest ograniczona, a grupy separatystyczne przeprowadzają ataki w Beludżystanie. W tej niestabilnej sytuacji chrześcijanie boją się o swoje bezpieczeństwo i niestety nie mają skąd szukać pomocy.  Pakistan znalazł się na szóstym miejscu na świecie wśród krajów najbardziej niebezpiecznych dla kobiet. Ideologicznie ukierunkowane wykorzystywanie seksualne jest wymierzone w mniejszości religijne w celu seksualnego drapieżnictwa i traktowane jako „podbój”, przyciągnięcie na stronę religii większości.

Źródło: World Christian Database

Spis treści

2. Sytuacja w różnych regionach kraju

Ponieważ większość chrześcijan mieszka w prowincji Pendżab, dochodzi tam do wielu incydentów prześladowań, dyskryminacji i nietolerancji. Jednak obok Pendżabu, także prowincja Sindh cieszy się złą sławą rekrutacji do pracy niewolniczej, która dotyka także wielu chrześcijan.

Spis treści

3. Główne źródła prześladowań i dyskryminacji

Islamski ekstremizm w połączeniu z etniczno-religijną wrogością

W Pakistanie schronienie znalazły dziesiątki radykalnych grup islamskich. Coraz częściej organy doradcze rządu, decydujące o przepisach obowiązujących wszystkich obywateli, składają się w całości z uczonych islamskich. Tysiące medres są prowadzone bez nadzoru rządu co do ich finansów oraz programów. Osoby, które wzywają do reformy przepisów o bluźnierstwie, są otwarcie zastraszane przez radykałów, którzy uważają, że „niewierni” zasługują na śmierć. Zdelegalizowane grupy radykałów często nie rozwiązują się, lecz zmieniają nazwę, przenoszą działalność do Internetu lub łączą się z już istniejącą grupą. Niedawne przejęcie władzy przez talibów w sąsiednim Afganistanie zelektryzowało radykałów, którzy mogą jeszcze bardziej wzmocnić swoją pozycję w pakistańskiej polityce. Na murach niechlubnego „Czerwonego Meczetu” wywieszono flagę talibów, a władze nie były w stanie nic z tym zrobić.

Pakistan cierpi z powodu rozdrobnienia etnicznego. Uważa się, że prowincja Beludżystan i centralne regiony Sindh są poza zasięgiem władz państwowych. Mniejszości religijne są postrzegane jako nieczyste zarówno z powodów religijnych, jak i dlatego, że należą do grup etnicznych niereprezentowanych w rządzie.

Zorganizowana przestępczość oraz korupcja

Powszechnym zjawiskiem jest korupcja w polityce, wymiarze sprawiedliwości i wojsku. Przestępczość zorganizowana stanowi poważny problem na obszarach miejskich i plemiennych i jest często powiązana z działalnością islamistów. W Karaczi gangi, szantażyści i mafia są częścią krajobrazu i dzięki wpływowym koneksjom cieszą się polityczną opieką. Praca za długi jest starą i szeroko rozpowszechnioną formą niewolnictwa, dotykającą tysiące chrześcijan na obszarach wiejskich. Robotnicy wpadają w pułapkę, nie mogąc spłacić swoich pożyczek z powodu wysokich stóp procentowych. Nie mają prawnej możliwości rejestrowania swoich skarg. Bogaci właściciele ziemscy zmawiają się z lokalnymi politykami, czerpiąc z tego systemu ogromne korzyści. Znane są przypadki grabieży ziemi, wywłaszczania kościołów czy przepędzenia chrześcijan z ich domów.

Paranoja dyktatorska

Rząd zmaga się z opozycją, zarzutami korupcyjnymi, coraz silniejszymi ugrupowaniami radykalnymi i potężną niezależną armią (z którą musi pozostać w dobrych stosunkach). W tej skomplikowanej sytuacji chrześcijanie są tylko pionkami przesuwanymi na politycznej szachownicy. W zależności od potrzeb rząd i armia mogą zabiegać o ich głosy, aby utrzymać się u władzy, lub dyskryminować, jeśli może to przynieść wymierne korzyści. Ponieważ armia chce przypodobać się radykalnym grupom, atakowanie chrześcijan, choć niezgodne z polityką armii, jest uważane za konieczny skutek uboczny.

Spis treści

4. Kogo dotykają prześladowania?

Społeczności chrześcijan ekspatriantów

Chrześcijanie z zagranicy nie są zmuszani do izolacji, ale w całym kraju nie mogą uczęszczać do kościołów. Ich obecność w kościołach ogranicza się głównie do miast. Znajdują się pod dużą presją społeczną, ale jest ich niewielu.

Tradycyjne społeczności chrześcijańskie

Przykładami tej kategorii są Kościół rzymskokatolicki i Kościół Pakistanu (Kościół anglikański). Jako najbardziej widoczne kościoły, coraz częściej spotykają się z wrogością i mają trudności z uzyskaniem pozwolenia na niektóre spotkania. Są one pod ścisłą kontrolą i obserwacją. Zwłaszcza w miastach budynki i działki należące do tradycyjnych kościołów stanowią obiekt pożądania deweloperów i władz.

Społeczności konwertytów

Chrześcijanie nawróceni z islamu cierpią z powodu naruszeń wolności religijnej zarówno ze strony radykalnych grup islamskich (które uważają ich za apostatów) jak i ze strony rodzin, przyjaciół i sąsiadów, którzy postrzegają konwersję jako haniebny akt zdrady wobec rodziny i lokalnej społeczności. Istnieje również niewielka społeczność konwertytów o hinduskim pochodzeniu.

Nietradycyjne społeczności chrześcijan

Grupy ewangelikalne, baptystyczne i zielonoświątkowe znalazły się pod ściślejszą kontrolą i są często nękane i atakowane, zwłaszcza gdy aktywnie działają na rzecz muzułmanów. Jednak za ich rozwój odpowiada w większości przypadków przenoszenie się chrześcijan z kościołów tradycyjnych.

Spis treści

5. Szczegółowe dane na temat przemocy i wywieranej presji

Poziom przemocy i presji

Wykres: Wzorzec prześladowań dla Pakistanu

Maksymalna liczba punktów dla każdej z sześciu kategorii wynosi 16,7 pkt. Łączna liczba punktów dla sześciu kategorii wynosi 100 pkt (6 x 16,7 = 100)..

Życie prywatne

Chrześcijanie unikają rozmów o swojej wierze z muzułmanami, ponieważ boją się, że zostaną oskarżeni o bluźnierstwo. Nawet zamieszczenie postu na Facebooku może okazać się ryzykowne, jeśli jego treść zostanie uznana za obraźliwą dla wartości islamskich. Posiadanie materiałów chrześcijańskich, poza tymi dla użytku osobistego, może być podstawą do oskarżenia o ewangelizowanie muzułmanów. Eksponowanie symboli chrześcijańskich lub posiadanie chrześcijańskiego imienia może prowadzić do dyskryminacji lub zniszczenia własności. Doniesienia o tym, że chrześcijanie noszący krzyż są opluwani lub spotykają się z agresją na ulicy, w ruchu ulicznym lub w miejscu pracy, wskazują na to, że sytuacja staje się coraz bardziej napięta.

Życie rodzinne

W małych miastach i na obszarach wiejskich chrześcijańskie dzieci muszą uczęszczać na islamskie zajęcia w lokalnej medresie, podczas gdy chrześcijańskie nauczanie ogranicza się do niedzielnych nabożeństw. Chrześcijańscy rodzice starają się powstrzymać swoje dzieci przed mówieniem o wierze, aby unikać nacisków do powrotu do islamu. Środowisko lokalne i szkoła wywierają presję na chrześcijańskich rodziców, aby wysyłali dzieci na islamskie imprezy i uczyli je arabskiego pod pretekstem poprawy ich ocen. To dezorientuje dzieci i czyni je podatnymi na przymusowe nawrócenie. W szkole chrześcijańskie dzieci często nie mogą korzystać z tej samej fontanny do picia wody, co ich muzułmańscy koledzy, aby nie „zbezcześcić” wody pitnej. Dzieci są często zastraszane. Chrześcijańskim dzieciom zleca się sprzątanie latryn lub zamiatanie podłóg, ponieważ chrześcijanie są powszechnie postrzegani jako zamiatacze. Taka postawa ma również swoje podłoże w uwarunkowaniach kastowych, ponieważ większość chrześcijan pochodzi z niższych kast. Niektóre podręczniki szkolne nawołują do nienawiści wobec chrześcijan. Nowy program szkolny jeszcze bardziej islamizuje edukację i uczy dzieci, że wyznawcy innych religii są gorsi. Ta polityka wyrządza wiele szkód rodzinom chrześcijańskim.

Życie w społeczeństwie

Chrześcijanie są monitorowani przez państwo i w coraz większym stopniu przez podmioty niepaństwowe. Nawet chrześcijanie z zagranicy są wzywani przez lokalny panchayat (radę wioski) do wyjaśnienia, dlaczego wierzą w Chrystusa, i mogą być zmuszeni do przyjęcia islamu. W czasie kryzysu wywołanego pandemią COVID-19 radykalni islamiści prowadzili kampanię wymuszania nawróceń za pomocą racji żywnościowych, które miały być wydawane chrześcijanom recytującym islamskie wyznanie wiary. (Wielu młodych ludzi ratowało życie i godziło się na to, inni umierali z głodu lub popełniali samobójstwa). W tym samym czasie pielęgniarki chrześcijańskie zostały poproszone o pracę na pierwszej linii oddziałów zakaźnych. W miejscach pracy presja wywierana na chrześcijan jest często tak wielka, że decydują się na jej zmianę, aby uniknąć przymuszania ich do przejścia na islam. Chrześcijanie są często zmuszani do wykonywania ciężkich prac fizycznych, takich jak sprzątanie czy noszenie wody. Dobrą ilustracją jest 5% limit, wprowadzony w celu zagwarantowania miejsc pracy dla społeczności mniejszościowych w sektorze rządowym. Spośród nieobsadzonych miejsc pracy 43% były zarezerwowane dla mniejszości; pod koniec września 2021 r. wolnych było ponad 30 000 takich stanowisk. Chrześcijanie są postrzegani jako nieczyści, dlatego uważa się, że korzystanie przez nich ze wspólnych pomieszczeń kala muzułmanów. Jest to spuścizna po systemie kastowym. 

Życie w państwie

W 1973 r. Pakistan przyjął islamską konstytucję i prawo szariatu do kodeksu cywilnego. Ostatni proces islamizacji rozpoczął się od wprowadzenia w 1986 roku przepisów o bluźnierstwie, które dotykają mniejszości i są często wykorzystywane do załatwiania osobistych porachunków. Chrześcijanie są niedostatecznie reprezentowani na arenie politycznej, a ich poglądy są często ignorowane. Ochrona dziewcząt z mniejszości religijnych przed porwaniami i przymusową konwersją oraz małżeństwem jest postrzegana przez wielu polityków jako zbędna.

Życie w kościele

Działalność Kościoła jest monitorowana. Państwo zapewnia ochroniarzy kościołom, ale ich zadaniem jest także słuchanie, donoszenie i prawdopodobnie przekazywanie informacji wywiadowczych radykalnym grupom islamskim. Pomimo obietnicy państwa, że kościoły będą chronione, doszło do kilku ataków, które pociągnęły za sobą dziesiątki ofiar. Przywódcy kościelni to główny cel prześladowań, ponieważ są najbardziej widocznymi przedstawicielami mniejszości chrześcijańskiej. Konwersja z islamu na chrześcijaństwo spotyka się z silnym sprzeciwem społecznym, więc otwarte włączanie konwertytów w szeregi wspólnot jest zbyt niebezpieczne. Działanie na rzecz uciskanych mniejszości jest postrzegane jako kwestionowanie władzy.  

Przykładowe akty przemocy w opisywanym okresie sprawozdawczym

• Arif Masih, chrześcijanin, został porwany i otruty 23 maja 2021 r. w Tariqabad, po tym, jak próbował zgłosić sprawę molestowania swojej siostry.
• Szeroko komentowane przypadki 13-letniej Arzoo Masih z października 2020 r., Nehy Pervaiz z listopada 2020 r., Farah Shaheen z grudnia 2020 r., Shakainy Masih z marca 2021 r., Nayab Gill z czerwca 2021 r. i Chashmana Masih z lipca 2021 r. pokazują, że porwania i przymusowe nawracanie odbywają się na porządku dziennym.

Spis treści

6. ŚIP: Perspektywa 5-letnia

Tabela przedstawia wyniki i rankingi Światowego Indeksu Prześladowań za ostatnie pięć lat, przy założeniu, że dany kraj uzyskał ponad 41 punktów, co jest wskazaniem na wysoki poziom prześladowań.

Presja wywierana na chrześcijan w Pakistanie jest na ekstremalnie wysokim poziomie. Chrześcijanie, zwłaszcza konwertyci z islamu, cierpią z powodu przepisów o bluźnierstwie i głęboko zakorzenionej codziennej dyskryminacji. Przemoc wobec chrześcijan utrzymuje się na maksymalnym poziomie od ŚIP 2016, mimo że od 2017 r. nie doszło do ataku samobójczego na dużą skalę, którego celem byliby chrześcijanie.

Spis treści

7. Czym różnią się prześladowania mężczyzn i kobiet?

Kobiety: Chrześcijańskie dziewczęta są w Pakistanie szczególnie narażone na niebezpieczeństwo. Doniesienia wskazują, że każdego roku setki kobiet są uprowadzane, gwałcone, zmuszane do małżeństwa z porywaczem i nawracane siłą. Takie „małżeństwa” są sposobem, aby odebrać nieletnie dziewczęta rodzicom i odciąć im dostęp do środków odwoławczych. Jest to szeroko wykorzystywana broń i punkt nacisku wykorzystywany przeciwko mniejszościowym wspólnotom wyznaniowym. Pojawiły się również doniesienia o handlu chrześcijańskimi dziewczętami zarówno do pracy niewolniczej, gdzie są przykute łańcuchami do miejsca pracy, jak i do „kręgu prostytucji”, który przemyca chrześcijańskie dziewczęta do Chin.

Mężczyźni: Chrześcijańscy mężczyźni żyją w ciągłym strachu przed oskarżeniami o bluźnierstwo, niszczeniem mienia, więzieniem, biciem i egzekucją. Pojawiają się również doniesienia o chrześcijańskich chłopcach, którzy są wykorzystywani seksualnie. Chrześcijańscy mężczyźni są często zmuszani do podejmowania pracy o niższym statusie i są uważani za nieczystych. Często określa się ich mianem „chura”, obraźliwym słowem oznaczającym „brudny”. Chociaż istnieje również chrześcijańska klasa średnia i nie wszyscy wykonują zawody o niższym statusie, dyskryminacja i poczucie niższości społecznej są wszechobecne. Mężczyźni i chłopcy padają ofiarami pracy niewolniczej za długi, zazwyczaj w fabrykach cegieł.

Spis treści

8. Sytuacja innych mniejszości religijnych

Wszystkie mniejszości religijne narażone są na ataki i prześladowania. Wyznawcy Ahmadijja uważani są za niemuzułmanów, odmawia się im wydania dowodów osobistych oraz zmusza do podpisywania dokumentów deklarujących ostateczność proroka Mahometa, co jest sprzeczne z ich przekonaniami. Urzędnicy państwowi podżegają do przemocy wobec tej społeczności. Wzrosła też liczba zabójstw jej członków. Uzbrojone grupy fanatyków atakują szyickich muzułmanów, w tym społeczność Hazarów. Prawo nie rozpoznaje ateistów, którym zagrażają przepisy o bluźnierstwie. Hinduskie kobiety cierpią z powodu uprowadzeń i przymusowej konwersji.

Spis treści

9. Modlitwa

Módl się za Pakistan:

• Módl się za wierzących, którzy wykonują niebezpieczną i niespełniającą norm sanitarnych pracę, aby Bóg zachował ich w zdrowiu i w bezpieczeństwie, pomimo warunków, w jakich przyszło im pracować. Módl się za wszystkich wierzących, którzy są oskarżani o bluźnierstwo, aby byli bezpieczni i oczyszczeni z fałszywych oskarżeń. Módlcie się za całą społeczność chrześcijańską w Pakistanie, aby byli pokrzepieni i zachowani od wyczerpania i rozpaczy.
• Módlcie się za rząd i przywódców religijnych w Pakistanie. Proście Boga, aby zmiękczał serca ludzi sprawujących władzę, aby wyciągnęli oni otwartą dłoń do pakistańskich chrześcijan i pozwolili różnym religiom na pokojowe praktykowanie i życie w zgodzie ze swoimi przekonaniami w tym kraju. 
• Módl się za kobiety i dziewczęta, które są porywane, zmuszane do przyjmowania islamu i wychodzenia za mąż za muzułmańskich mężczyzn. Módlcie się o uzdrowienie z głębokiej traumy, którą przeżywają i poproś Boga, aby uleczył swój lud z głębokich ran zadanych przez wroga.